verward
Verward
Veel was er veranderd
kon gewoon mijn weg niet meer vinden.
Voor mij stonden hoge hagen,
een doolhof van onbehagen
Een ondoordringbaar zicht.
Overal dichtgesnoerde emoties.
De tranen vloeiden over mijn wangen,
door het zilte werd ik bevangen.
Hoe ik ook zocht,
In alle hoeken van mijn verstand,
stond ik op de tocht,
was er niet tegen bestand.
Een lichtpunt in de verte
kon mijn redding zijn.
Mijn gedachten vlogen door mijn hoofd,
werden helaas vlug gedoofd.
Weer een tegenslag van formaat
in het middelpunt van mijn leven.
Volgens mij had ik een korte levensdraad.
Waar was mijn humor gebleven.
Zonder op te kijken heb ik getracht
een lichtpunt te vinden.
Het werd mij duidelijk in de nacht
Ik kon mij gewoon niet binden.
Claire Vanfleteren ©
Veel was er veranderd
kon gewoon mijn weg niet meer vinden.
Voor mij stonden hoge hagen,
een doolhof van onbehagen
Een ondoordringbaar zicht.
Overal dichtgesnoerde emoties.
De tranen vloeiden over mijn wangen,
door het zilte werd ik bevangen.
Hoe ik ook zocht,
In alle hoeken van mijn verstand,
stond ik op de tocht,
was er niet tegen bestand.
Een lichtpunt in de verte
kon mijn redding zijn.
Mijn gedachten vlogen door mijn hoofd,
werden helaas vlug gedoofd.
Weer een tegenslag van formaat
in het middelpunt van mijn leven.
Volgens mij had ik een korte levensdraad.
Waar was mijn humor gebleven.
Zonder op te kijken heb ik getracht
een lichtpunt te vinden.
Het werd mij duidelijk in de nacht
Ik kon mij gewoon niet binden.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, februari 12, 2015 00:07 |
| Mooi gedicht Claire. Het boeit bij het lezen. Liefs | |
| Lia van der Fluit: | Woensdag, februari 11, 2015 21:39 |
| oef herkenning,,dat binden,,brrrr,,;) fijne avond Lia |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 11, 2015 12:32 |
| jammer, maar er is altijd wel iemand die boeit en blijft. h. gr.th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||