koud
sneeuw valt smeltend nat
de avond in, verduisterd
de dag vol zonneschijn
heeft zichzelf versmolten
van achter het raam kijk ik toe
ik weet nog hoe de koude voelt
druppels vervagen het venster
en wat ik zie een uitgelopen schilderij
ik trek mijn jas en schoenen aan
ga naar buiten, proef het weer
het kan me niet verleiden
maar toch leef ik het mee-
20150204
de avond in, verduisterd
de dag vol zonneschijn
heeft zichzelf versmolten
van achter het raam kijk ik toe
ik weet nog hoe de koude voelt
druppels vervagen het venster
en wat ik zie een uitgelopen schilderij
ik trek mijn jas en schoenen aan
ga naar buiten, proef het weer
het kan me niet verleiden
maar toch leef ik het mee-
20150204
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 11, 2015 22:01 |
| heel mooi beschreven | |
| Hans Winter: | Woensdag, februari 11, 2015 19:03 |
| alleen beleefd weten wij het kijken naar de wereld werkelijk zonder ontwijken te waarderen. groetje, hans |
|
| kimmytje: | Woensdag, februari 11, 2015 18:02 |
| Prachtig werkelijk heel mooi, stilmakend Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||