ontwaken
Ergens tussen slaap
En moe zijn
Loop ik de dag in
Alsof ik mezelf niet vinden kan
In mijn chaos
Woorden blijven hangen
In het onbereikbare
Waar het wakker worden
Zich verschuilt volgens het
Knipperen van mijn ogen
Mijn geheugen knoeit
Met mijn werkelijkheid
Mijn glimlach tovert zich
Een zonnig ochtendgloren
Ik ontbijt de eerste klanken
Bizar gesponnen in hun rijk-
20150212
En moe zijn
Loop ik de dag in
Alsof ik mezelf niet vinden kan
In mijn chaos
Woorden blijven hangen
In het onbereikbare
Waar het wakker worden
Zich verschuilt volgens het
Knipperen van mijn ogen
Mijn geheugen knoeit
Met mijn werkelijkheid
Mijn glimlach tovert zich
Een zonnig ochtendgloren
Ik ontbijt de eerste klanken
Bizar gesponnen in hun rijk-
20150212
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Donderdag, februari 12, 2015 22:29 |
| Alweer een bijzonder schrijven dat ik graag ben komen lezen Liefs Kimmy |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, februari 12, 2015 21:50 |
| Herkenbaar... Met een fluffy geest die eerste uren. Dan eerst slooooooooooooooten koffie! Treffend geschreven! Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| Nayeli: | Donderdag, februari 12, 2015 20:09 |
| Wervelende regenboog, eerder een niet wakker worden, de ganse dag... | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, februari 12, 2015 20:06 |
| een wankele wakkerheid dus? ;) | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 12, 2015 19:12 |
| knap verwoord met sterke inhoud | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 12, 2015 17:19 |
| mooi om te lezen hardop bedoel ik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||