Het geschrevene
Het geschrevene
De avond splijt zich
in dag en de nacht
traag verdwijnen schaduwen
bovenop de stilte van
kleurige alledaagse dingen
stromen gedachten
in beheerste vorm door het brein
bepalen gestaag de gangen
de zin van iets,
het ‘zijn’ van het oude kind
onderga dat het geschrevene
langer blijft hangen
dan het gesproken woord
dat stil verwaait in de
nachtelijke wind
als gespleten schaduwen
tot niets
en accepteer het‘zijn’ omdat
het is
wat het is
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, februari 23, 2015 14:30 |
| Het is al een eerder gedicht en het voelde als enkele malen lezen zodat de diepte ervan tot haar recht kwam. Ik vind het prachtig Anneke. Liefs | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, februari 21, 2015 13:36 |
| heel mooi Anneke | |
| karinvangelder: | Vrijdag, februari 20, 2015 15:27 |
| wat schrijf je dit weer prachtig Anneke zo intens gevoelig ik beleef het met je mee ! lieve groet xx Karin |
|
| teun hoek: | Vrijdag, februari 20, 2015 11:47 |
| mooi Anneke, het aanvaarden van de dingen zoals zij zijn. Vaak moeilijk, soms overwinnend. Fijn weekend. h. gr. teun |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 20, 2015 11:14 |
| dit is prachtig!! | |
| Paula Hagenaars: | Vrijdag, februari 20, 2015 10:11 |
| Mooi Anneke wel even een paar keer gelezen..De avond splijt zich..Mooi! Liefs Paula | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||