Dodenschreeuw
zonder vacht
zonder vel
snel je me
tegemoet, en ik
voel je hard briesende
avondtocht als messcherpe
genegenheid door mijn huid
snijden.
Ik schreeuw
zonder echo
zonder
klank jank ik mijn
zwanenzang,
en zij vormt vlokken
die huilend de aarde bevlekken.
Ik ben gebonden aan
de galg
zonder vel
snel je me
tegemoet, en ik
voel je hard briesende
avondtocht als messcherpe
genegenheid door mijn huid
snijden.
Ik schreeuw
zonder echo
zonder
klank jank ik mijn
zwanenzang,
en zij vormt vlokken
die huilend de aarde bevlekken.
Ik ben gebonden aan
de galg
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Maandag, maart 09, 2015 16:00 |
| bijzonder mooi! |
|
| kimmytje: | Dinsdag, februari 24, 2015 16:50 |
| Prachtig schrijven dit, Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dennis Valkruid | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||