Nachtvlinder
Ik teken blauwe bomen,
Waaruit groene bladeren dwarrelen.
Bij een ochtendbries in de zomer,
Droomt een nachtvlinder zijn laatste zomerdromen.
Ik laat het lome maar verdwijnen,
Bij het kletteren van de regen,
Op de tegels van het terras.
Ik teken grote kristallen luchtbellen,
In een donker blauwe regenplas.
Ik zie de zon nog ondergaan,
Vuurrood laat hij een laatste glimp,
Beschroomd tot mij komen.
Bij zo weinig goeds van de dag,
Kan het duister van de zomernacht,
Mij als een weldaad goed bekomen.
Mijn zomer voelt heel wijds.
Een avondbries geeft aan de lucht,
Levendige frisse stromen.
Bij zo veel goed gevoel,
Ontvouwt een vlinder zijn vleugels,
Want morgen zal aan zijn dromen een einde komen.
Waaruit groene bladeren dwarrelen.
Bij een ochtendbries in de zomer,
Droomt een nachtvlinder zijn laatste zomerdromen.
Ik laat het lome maar verdwijnen,
Bij het kletteren van de regen,
Op de tegels van het terras.
Ik teken grote kristallen luchtbellen,
In een donker blauwe regenplas.
Ik zie de zon nog ondergaan,
Vuurrood laat hij een laatste glimp,
Beschroomd tot mij komen.
Bij zo weinig goeds van de dag,
Kan het duister van de zomernacht,
Mij als een weldaad goed bekomen.
Mijn zomer voelt heel wijds.
Een avondbries geeft aan de lucht,
Levendige frisse stromen.
Bij zo veel goed gevoel,
Ontvouwt een vlinder zijn vleugels,
Want morgen zal aan zijn dromen een einde komen.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Maandag, maart 09, 2015 09:34 |
| Er is geen tijd waarin leven en dood zo dicht bij elkaar liggn, als het wisselen der seizoenen. ela |
|
| teun hoek: | Maandag, maart 09, 2015 09:29 |
| een droomachtig eind van dag en leven. Sfeervol. h. gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 09, 2015 06:13 |
| mooi mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||