Pasen
Het leven is als een kruis met rozen,
Steeds regen naast zonneschijn.
Maar lijdzaam voor de vrede-weg gekozen,
Zal altijd toch het beste zijn.
Het leven is als een kruis met rozen;
Met niet slechts doorns in dadendrang en overmoed,
Maar ook een schoonheid, die het leven voedt.
Het leven is als een kruis met rozen,
waarin ik besef dat zowel regen als zonneschijn,
De weg tot de waarheid van mijn wezen zijn.
Want zijn het niet de doorns aan het kruis,
Die bouwen aan een een nieuw vrede-huis.
Waarin al wat leeft en kan bestaan,
In nieuwe zekerheid voort kan gaan?
Steeds regen naast zonneschijn.
Maar lijdzaam voor de vrede-weg gekozen,
Zal altijd toch het beste zijn.
Het leven is als een kruis met rozen;
Met niet slechts doorns in dadendrang en overmoed,
Maar ook een schoonheid, die het leven voedt.
Het leven is als een kruis met rozen,
waarin ik besef dat zowel regen als zonneschijn,
De weg tot de waarheid van mijn wezen zijn.
Want zijn het niet de doorns aan het kruis,
Die bouwen aan een een nieuw vrede-huis.
Waarin al wat leeft en kan bestaan,
In nieuwe zekerheid voort kan gaan?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, maart 24, 2015 18:23 |
| die doorns, ze zouden ons beeldend vertrouwd als traptreden des hemels voor kunnen komen, daar van blader tot blad. hans |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 21, 2015 09:36 |
| meer de weg maar Pasen een zoektocht naar het leven. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||