Ode an de Leegte I - Visioen in kristal
In langvergeten kamer wacht
een sombere eikenhouten kast
Haar arabesken nervenpracht
door diepe tijd onaangetast
Verborgen glazen ingewanden
roemers, kruiken van kristal
die in vergetelheid belandden
en allen zwemen naar verval
Kelken eeuwenlang gevuld
met sanguinolente wijnen
thans in dwarrelend stof gehuld
aldus gedoemd om te verkwijnen
Tussen barsten in de wand
van beker, wijnglas en karaf
daar speelt zich vaagweg imposant
’t visioen van 'n ver verleden af
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, oktober 18, 2015 21:05 |
| Jouw beelden spreken mij enorm aan. Subliem hoe jij er gebruik van maakt om een gevoel weer te geven. Bijzonder graag gelezen! Vriendelijke groetjes, dasje ;o] |
|
| Artifex: | Zondag, april 05, 2015 00:58 |
| Mooi! | |
| september: | Zaterdag, april 04, 2015 01:27 |
| Deze is ook prachtig. Beide odes zijn enkele keren gelezen. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, april 02, 2015 15:12 |
| zie het helemaal voor me graag gelezen! |
|
| Henk Dekkers: | Donderdag, april 02, 2015 11:51 |
| Mooi klassiek gedicht ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jan Frackiewicz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2015 | ||
| Thema's: | ||