wij
wij
jij schenkt mij dromen
in je slaap, bent stil
wij zwijgen
in het bij elkaar
opgelost
als uit onszelf verdreven
en toch weer naar elkaar
maakt het ons rustig wat
handen en ogen spreken
in ’t eindeloze overgaan
geen rest van ons
enkel slechts ik en jij als wij
en er geen huid meer is
slechts spel van licht
als held ’re waarheid
het water
daarna de bodem,
vast
sunset 05-04-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, april 05, 2015 18:42 |
Henk Dekkers (2x) en Artifex, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet verder van een rustige Paaszondagavond. Genegen groet en liefs, |
|
| Artifex: | Zondag, april 05, 2015 15:22 |
| Heel graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| Henk Dekkers: | Zondag, april 05, 2015 14:03 |
| Heel mooi. | |
| Henk Dekkers: | Zondag, april 05, 2015 13:46 |
| Mooi | |
