als in prisma gebogen
in mij wonen lange gedichten
die verwoord willen worden
weldra is immers de kust bereikt
dit leven tel ik enkel
aan de hand van maanden
slechts onderbroken
door lentes en zomers;
ooit groeit gras op dit gelaat
maar tot dan al wil ik zo leven:
in verbinding begrepen en in schaduw
van cerebrale wolken wandelend
uitrustend aan oevers van water
op kiezelstenen glanzen
in gebroken licht
mijn voeten in 't water
als in prisma gebogen
sunset 09-04-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, april 10, 2015 09:06 |
wijnand, Dank je wel. Vriendschappelijke groet en heel fijne lentevrijdag, |
|
| wijnand.: | Donderdag, april 09, 2015 22:55 |
| fraai werk | |
| sunset: | Donderdag, april 09, 2015 22:44 |
Stroejaro, dank je wel en geniet van een vredige donderdagavond. Vriendschappelijke groet, |
|
| Stroejaro: | Donderdag, april 09, 2015 18:43 |
| Weer een bijzonder schrijven, mooi verwoord! | |
| sunset: | Donderdag, april 09, 2015 13:56 |
kimmytje, Dank je wel voor je heel fijne reactie en geniet verder van een lenterige donderdagnamiddag. Lieve genegen groet, |
|
| kimmytje: | Donderdag, april 09, 2015 13:12 |
| Prachtig schrijven! Heerlijk om lezen en beleven Liefs Kimmy |
|
| sunset: | Donderdag, april 09, 2015 12:44 |
Henk Dekkers, Dank je. Vriendelijke groet en fijne donderdagnamiddag, |
|
| Henk Dekkers: | Donderdag, april 09, 2015 11:58 |
| Mooi hoor | |
