De geliefden
Hoe lang zijn de dagen
hoe eindeloos de paden
die zij samen gaan
Waarheen waait de wind
die hun dromen meevoert
Misschien naar een eeuwig-bloeiende tuin
een orakel tussen granieten koningen
dat hen de geheimen van het leven onthult
of naar de kristallen raadselmeren
de ranke bomen als groene kathedralen
de gouden zonneroos zo honingwarm
het diepste blauw zo magisch helder
Betoverende schoonheid die wasemt tussen de heuvels
Pure magie waardoor hun hart ontvlamt
hun gemoed in verrukking, de dans der geliefden...
hoe eindeloos de paden
die zij samen gaan
Waarheen waait de wind
die hun dromen meevoert
Misschien naar een eeuwig-bloeiende tuin
een orakel tussen granieten koningen
dat hen de geheimen van het leven onthult
of naar de kristallen raadselmeren
de ranke bomen als groene kathedralen
de gouden zonneroos zo honingwarm
het diepste blauw zo magisch helder
Betoverende schoonheid die wasemt tussen de heuvels
Pure magie waardoor hun hart ontvlamt
hun gemoed in verrukking, de dans der geliefden...
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, april 14, 2015 22:38 |
| Prachtig gedicht, zo magisch en feeëriek. Liefs |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, april 14, 2015 19:23 |
| *zucht* wat mooi! Hier gaat iets magisch van uit dat me meesleept. Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| verhavert: | Dinsdag, april 14, 2015 13:02 |
| en benaderen zij samen het hart van de eeuwigheid prachtig dicht troebadoer |
|
| WitteFee: | Dinsdag, april 14, 2015 12:17 |
| Ik kan het voor me zien. Hoe mooi! | |
| ela: | Dinsdag, april 14, 2015 10:11 |
| Heel mooi, een dichtersdroom. ela |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 14, 2015 09:16 |
| Een gedicht zo poétisch mooi, zoet als honing om bij weg te dromen. Graag gelezen Troebadoer. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2015 | ||
| Thema's: | ||