Ballade van een verloren droom
Ik wou nog eenmaal kijken
langs frisse hagekanten
tere aquarellen van smaragd
stille amberplassen
vol diepe schaduwen
waarin dromen slapen
dromen van eenzaamheid
Ik wou nog eenmaal luisteren
naar het lied van de nacht
het fluisteren van de schuwe wind
verhalend over vergane tijden
zuchten van weemoed
over zoveel tevergeefse woorden
over al die lege ogen
ogen die ooit straalden
Ik wou nog eenmaal opgaan
in de wondere schoonheid
broos en zacht
die jou omgaf als magie
liefste, o liefste mijn
Je ademde in mij
ademde oceanen van licht
zeeën van liefde
langs frisse hagekanten
tere aquarellen van smaragd
stille amberplassen
vol diepe schaduwen
waarin dromen slapen
dromen van eenzaamheid
Ik wou nog eenmaal luisteren
naar het lied van de nacht
het fluisteren van de schuwe wind
verhalend over vergane tijden
zuchten van weemoed
over zoveel tevergeefse woorden
over al die lege ogen
ogen die ooit straalden
Ik wou nog eenmaal opgaan
in de wondere schoonheid
broos en zacht
die jou omgaf als magie
liefste, o liefste mijn
Je ademde in mij
ademde oceanen van licht
zeeën van liefde
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, april 24, 2015 23:23 |
| Het leest ook als een verloren droom. Beeldschoon geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 24, 2015 09:27 |
| Poëzie van de bovenste plank Troebadoer, zo lieflijk en fijn om te lezen. Zonnige groet en mooie dag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2015 | ||
| Thema's: | ||