In het licht wordt enkel nog gedanst
Glinsteringen lachen zuiver en gemoedelijk
Ze deinen mee op het vriendelijk golvende water van de grote schuimende zee
De vloedlijn schetst een uitgestrekte ongebroken spiegel
waarin gepenseelde kleuren van de hemelse lucht voortreffelijk kunnen worden gezien
Het zandkleurig tenue is uitgebreid aangekleed met schelpen en zeewier
De meeuwen en scholeksters zorgen voor de onvervalste muziek
In de verte hoor ik ze al roepen
Zij zweven boven zee en strand
En morgen mag ik ze weer ontmoeten op het mooie, pure Ameland
Stroejaro: | Dinsdag, mei 05, 2015 18:00 |
Dank je voor de fijne reactie. | |
september: | Vrijdag, mei 01, 2015 14:25 |
Heel fijn en aansprekend gedicht Stroejaro en als zeekind heb ik dit meer dan graag gelezen. Ik was nooit in Ameland maar het klinkt geweldig. Liefs | |
wijnand.: | Donderdag, april 30, 2015 21:31 |
Ameland ben er nog nooit geweest,maar krijg er zin in,na het lezen van je gedicht Mooi |
|
Stroejaro: | Donderdag, april 30, 2015 20:14 |
Dank je, inderdaad ik vind het heerlijk mijzelf te verbinden met zee en strand. | |
Aquarel: | Donderdag, april 30, 2015 20:10 |
Ik lees dat je er echt van kunt genieten. Mooi verwoord. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 30 april 2015 | ||
Thema's: |