Atlas
De bol van aard
eindeloos rustend op
en tussen zijn handen
kijkt en bekijkt hij
al die aan elkaar verbonden
verschillende landen
voelt de wereld te zwaar
doortastend tot in diepere lagen
Atlas is sterk
maar kan niet
de pijn van de wereld
op zijn schouders dragen
eindeloos rustend op
en tussen zijn handen
kijkt en bekijkt hij
al die aan elkaar verbonden
verschillende landen
voelt de wereld te zwaar
doortastend tot in diepere lagen
Atlas is sterk
maar kan niet
de pijn van de wereld
op zijn schouders dragen
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, november 15, 2019 18:41 |
| Dit blijft een prachtig gedicht Aran Luc. Heel goed gevonden in vorm en inhoud. | |
| kimmytje: | Donderdag, mei 07, 2015 19:33 |
| Mooi hoor dit, Liefs Kimmy |
|
| september: | Donderdag, mei 07, 2015 15:35 |
| Bewonderend dit gedicht gelezen Heel mooi Liefs |
|
| M-Rose: | Donderdag, mei 07, 2015 14:20 |
| het hemelgewelf dragen was de oorspronkelijke bedoeling maar het menselijk ras weegt idd extra zwaar door |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aran.Luc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2015 | ||
| Thema's: | ||