35 jaar,
En toch is het elke X raar,
Een dubbel gevoel,blijdschap en verdriet,
De blijdschap wordt gezien,het verdriet meestal niet.
Ik ga het vieren met lieve mensen om me heen,
Maar alsnog voel ik me dan vaak alleen..
Ik ga genieten omdat ik daar zoveel van hou,
Maar toch mis ik jou.
Al heb ik je nooit gekend,
En zal ik nooit weten waar wie of wat je bent.
Toch zal ik elke X weer aan je denken,
Want Door jou heb ik twee pracht geschenken
Mijn meiden voor het leven,
Die had ik niet als jij me niet had weggegeven...