Brugge
De stad spiegelt zich,
koketerend in stenen ornamenten,
versierd in gouden kleurpalet
in ‘t groen-blauwe van de Dijver
waarop traag de witte zwanen drijven,
statig als historische karvelen;
Ooit waande men haar dood,
moe van ‘t Middeleeuws geweld,
Haar luister in doek en boek versteend.
Gezelle mijmert op het plein
over de kleine dingen van het leven,
zich spiegelend in het Grote Licht,
of in de stilte van St Jan.
Maar als de zon zich spreidt in gouden glans
op de Spiegel van het Minnewater,
keert weer de rust in grenzeloos verlangen
naar d’oude fierheid van de stad
in ‘t kloppend hart gevangen.
Rob
koketerend in stenen ornamenten,
versierd in gouden kleurpalet
in ‘t groen-blauwe van de Dijver
waarop traag de witte zwanen drijven,
statig als historische karvelen;
Ooit waande men haar dood,
moe van ‘t Middeleeuws geweld,
Haar luister in doek en boek versteend.
Gezelle mijmert op het plein
over de kleine dingen van het leven,
zich spiegelend in het Grote Licht,
of in de stilte van St Jan.
Maar als de zon zich spreidt in gouden glans
op de Spiegel van het Minnewater,
keert weer de rust in grenzeloos verlangen
naar d’oude fierheid van de stad
in ‘t kloppend hart gevangen.
Rob
Reacties op dit gedicht
| renzo segaert: | Zondag, juni 09, 2002 13:35 |
| prachtig gedicht !! ik kan het me zo voorstellen, hoewel ik niet van daar ben.. PS: heb je mailtje gestuurd.. check het ff, thx! |
|
| Morrigan: | Zaterdag, juni 08, 2002 13:04 |
| Mooooi.. Ik ben zelf van Brugge en vind het dus prachtig hoe ik alles zo voor me zie, als ik dit lees. Echt heel mooi. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Embrecht | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||