hoop
En lach op mijn gezicht.
Maar innerlijk zoveel pijn.
Mijn ogen vallen dicht.
Zal het morgen beter zijn.
ik kan het niet beschrijven.
mijn leven licht overhoop.
Soms wil ik hier niet meer blijven.
Soms ben ik liever dood.
Het gevoel daar diep van binnen.
Dat me zo verdrietig maakt.
Hoe moet ik dit overwinnen.
Als zelf mijn ziel, hiervan niet slaapt.
Als morgen de pijn verzacht.
En ik hoopvol mag leven.
Wanneer mijn ziel weer naar me lacht.
Zal mijn innerlijk, het uiterlijk ook beleven.
Dan weet ik dat ik mag.
Weer leven met een lach.
Maar innerlijk zoveel pijn.
Mijn ogen vallen dicht.
Zal het morgen beter zijn.
ik kan het niet beschrijven.
mijn leven licht overhoop.
Soms wil ik hier niet meer blijven.
Soms ben ik liever dood.
Het gevoel daar diep van binnen.
Dat me zo verdrietig maakt.
Hoe moet ik dit overwinnen.
Als zelf mijn ziel, hiervan niet slaapt.
Als morgen de pijn verzacht.
En ik hoopvol mag leven.
Wanneer mijn ziel weer naar me lacht.
Zal mijn innerlijk, het uiterlijk ook beleven.
Dan weet ik dat ik mag.
Weer leven met een lach.
Reacties op dit gedicht
| Cor van Vliet: | Dinsdag, juli 21, 2015 06:46 |
| alleen al als je hoop verwacht leef je | |
| jurgen a: | Maandag, juli 20, 2015 23:57 |
| aan allen bedankt voor de reacties. | |
| H. Mariette: | Maandag, juli 20, 2015 18:32 |
| als dit persoonlijk is is het al een grote stap dat je dit kan neerpennen, hier ben je niet alleen... ;) mooi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 20, 2015 16:30 |
| heel maar dan ook heel erg graag glezen en van genoten |
|
| kimmytje: | Maandag, juli 20, 2015 13:16 |
| Heel gevoelig geschreven, Herkenbaar ook Liefs Kimmy |
|
| Aquarel: | Maandag, juli 20, 2015 13:15 |
| Prachtig hoopvol gedicht, in duistere tijden. Liefs, Aquarel |
|
