Ik voel mij alleen

Er zijn soms van die momenten
dan voel ik mij echt alleen.
Zelfs al ben ik in een grote groep
met heel veel mensen om mij heen.

Dan kruip ik in een hoekje
En probeer ik te verdwijnen.
Dan wil ik onzichtbaar zijn
Zodat niemand mij ziet wegkwijnen.

Ook al loop ik de hele tijd
vlot en vrolijk in het rond.
Het is vaak met een traan in mijn ogen,
maar een glimlach rond mijn mond.

Soms wil ik gewoon verdwijnen,
voor even of voor altijd.
Gewoon om weg te vluchten,
van de realiteit.

Geschreven door

Maggel

Reacties op dit gedicht

Maggel vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

H. Mariette:	Woensdag, juli 29, 2015 01:41
ja... ne clown is nie altijd wat hij lijkt hé... X

ILse Bruintjes:	Dinsdag, juli 28, 2015 14:51
Herkenbaar zo voel ik mij vaak ook

Janny Scheybeler de Jonge:	Zondag, juli 26, 2015 23:48
ja herkenbaar geeft dat jou wat moedx? sterkte hoor

kimmytje:	Zondag, juli 26, 2015 19:14
Herkenbaar schrijven dit, Ik wens je moed toe dat het beter mag gaan Liefs Kimmy

Over dit gedicht

Auteur: Maggel
Gecontroleerd door: Brenda
Gepubliceerd op: 26 juli 2015
Thema's: [IK] [Eenzaamheid]