Radijzen
Radijzen
de radijsjes worden groot en rood
dragen hun bladeren als een kroon
nodigen tot snoepen
een praline uit de grond
het gruwende roepen hoort men niet
't radijsje ziet de volle lippen
snel daarna de witte tanden
het viel bijna op de grond
grijpgrage handen grijpen het
hij beet dan snel en gretig toe
de hap leek zaliger dan taart
het witte vlees is nu te zien
de eter trok een naar gezicht
de scherpe smaak verrast hem
't was best wel lang geleden
dat men nog radijsjes had gegeten
ela
Reacties op dit gedicht
| Bob Van St. Job: | Dinsdag, augustus 11, 2015 23:33 |
| Volledig eens met Janny. Vooral de eerste van het seizoen zijn toppie. | |
| verhavert: | Dinsdag, augustus 11, 2015 10:07 |
| leuk ela graag gelezn |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, augustus 11, 2015 10:00 |
| ja radijsjesleed:-) maar het is oh zo lekker |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 11, 2015 09:10 |
| leuk gedaan lekker radijs met een beetje zout en snoepend bij de t.v. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||