Ze is nog zo klein
zit in de eerste klas
maar elke dag heeft ze pijn
wou dat ze ergens anders was
De jongens lachen haar uit
om welke kleren ze draagt
de meisjes roepen luid
“het word tijd dat je aan ouders andere vraagt”
Het meisje is niet rijk
maar ze is blij dat ze haar ouders heeft
ze wonen maar in een kleine wijk
soms verschrikkelijk hoe ze leeft
Maar niemand wilt vrienden met haar zijn
ze lachen met haar
ook al zijn ze nog heel klein
de anderen slaan de handen in elkaar
Om haar te doen huilen
genieten van haar verdriet
In de pauze kan ze even in toilet gaan schuilen
maar verder heeft ze niemand niet
© Raissa Derous
19 maart 2015
wytske: | Dinsdag, augustus 11, 2015 12:34 |
triest dit om te lezen, maar oh zo waar | |
verhavert: | Dinsdag, augustus 11, 2015 10:08 |
rakend dicht | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 11, 2015 09:49 |
graag gelezen hoor | |
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2015 | ||
Thema's: |