Charelke Bock verdronk in zijn laatste pint
Geen onverwachte dood, zo leert
Want wie de drankduivel bemint
Wordt door hem verteerd
Hikkend en lallend komt Charelke in het godenland
Melanie Borrelmans kent haar papen
Ze legt Charelke in haar ledikant
Om zijn roes uit te slapen
Brommend en snurkend ligt hij in haar hemelledikant
Met een droge lever en een houten kop
De zwarte duivel op zijn bedderand
Met zijn houten hamer klopt erop
Charelke Bock zit aan de toog
Hij bekijkt scheel zijn lege glas
En lalt dan met een dikke tong en wateroog
Ik wou dat dit glas vol bier was.
Willem B. Tijssen: | Donderdag, augustus 13, 2015 18:55 |
Een bokbiertje voor een bokkenrijder, die weet in de hemel is geen bier en daarom drinkt die het hier. | |
Hekske666: | Donderdag, augustus 13, 2015 14:45 |
Een luchtig gedichtje, zeer toepasselijk bij dit dorstige weer ;-) |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 13, 2015 11:08 |
ja leuk | |
Auteur: Bob Van St. Job | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2015 | ||
Thema's: |