De Hond En Zijn Baas
Een hond en zijn baas;
Het lijkt haast wel dwaas
Dat als alle leed van de
Wereld de baas lijkt te deren,
En er niets meer van het leven
Lijkt te leren; en de destructieve
Drang overheerst vroegtijdig te
Willen sterven; er nog slechts een
Vriendschap rest die men elders niet
Kan verwerven.
Als de baas door God en de mensen
Is verlaten; en het verdriet het hart
Verzinkt tot moedeloosheid, dan zal de
Hond zich bij hem neervlijen op de enige
Juiste tijd; en zijn kop neerleggen in
Een paar handen; en in een trouwe blik
Opzien die doet waterlanden.
Waarna het verdriet nuanceert en omslaat in
Wrevel om verloren tijd; de spijt, het leven
Niet te waarderen bij zo'n vriendschap waar
Om een mens doorgaans wordt benijd.
Het lijkt haast wel dwaas
Dat als alle leed van de
Wereld de baas lijkt te deren,
En er niets meer van het leven
Lijkt te leren; en de destructieve
Drang overheerst vroegtijdig te
Willen sterven; er nog slechts een
Vriendschap rest die men elders niet
Kan verwerven.
Als de baas door God en de mensen
Is verlaten; en het verdriet het hart
Verzinkt tot moedeloosheid, dan zal de
Hond zich bij hem neervlijen op de enige
Juiste tijd; en zijn kop neerleggen in
Een paar handen; en in een trouwe blik
Opzien die doet waterlanden.
Waarna het verdriet nuanceert en omslaat in
Wrevel om verloren tijd; de spijt, het leven
Niet te waarderen bij zo'n vriendschap waar
Om een mens doorgaans wordt benijd.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, augustus 24, 2015 19:14 |
| moeilijk maar hondentrouw is soms geweldig.h gr. th | |
| Hans Winter: | Maandag, augustus 24, 2015 17:53 |
| zo'n hond is een waarlijk kostbaar metgezel geworden voor zijn baas; samen voelen zij zich 'roedel', ook wij zijn immers van aard eigenlijk niet geschikt als alleenlever. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||