Met chocola
De Ruijter Royaal extra puur en dik
Voor mij geen sneeuw maar chocoladevlokken
Het type voedsel dat je met volle mond doet praten
Waar je je lippen van doet laten aflikken
Als een hond die zijn bak in een kleine minuut opvreet
Zo voel ik mij hongerig naar wat mij toehoort
Het lijkt op het eerste gezicht patserig
Maar die egotripperij wil ik niet innen
Het is gewoon mijn natuur die zich kenbaar maakt
Diep van binnen zat het in mij opgesloten
In de kerkers van het zichtbare bestaan
Daar waar geen engel of demon kan kijken
Alleen zij die door God gezegend waren
Slechts kenbaar voor een groep zeevaarders
Die voorbij het fysieke kunnen meta
ah ha ah ha ah ha ah ha ah
Voor mij geen sneeuw maar chocoladevlokken
Het type voedsel dat je met volle mond doet praten
Waar je je lippen van doet laten aflikken
Als een hond die zijn bak in een kleine minuut opvreet
Zo voel ik mij hongerig naar wat mij toehoort
Het lijkt op het eerste gezicht patserig
Maar die egotripperij wil ik niet innen
Het is gewoon mijn natuur die zich kenbaar maakt
Diep van binnen zat het in mij opgesloten
In de kerkers van het zichtbare bestaan
Daar waar geen engel of demon kan kijken
Alleen zij die door God gezegend waren
Slechts kenbaar voor een groep zeevaarders
Die voorbij het fysieke kunnen meta
ah ha ah ha ah ha ah ha ah
Reacties op dit gedicht
| David de Vreer: | Zaterdag, augustus 29, 2015 19:40 |
| Mwah mwah mwah ik dans frans als je zusters kans op een nieuwe wereld | |
| *..stik..*: | Zaterdag, augustus 29, 2015 09:53 |
| Ik word er spontaan misselijk van :P Als dat je bedoeling is: knap gedaan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||