Thuisloos (3)
thuis was nooit een plek, nooit een zonnig
stukje grond met een onderkomen
nooit een huis, hutje of kamer
nooit de mensen die er woonden
en je liefhad, nooit het uitzicht of
de horizon die je zag
het waren de wolken in je hoofd
soms wit, soms wat donker
maar horend bij jou
het water neemt het leven weg
en verdampt en jij wordt stof
nu ben je je wolken kwijt
zo aangespoeld
03-09-2015
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 05, 2015 13:47 |
| Enkel stilte is hier op zijn plaats . Rakend gedicht Artifex. Warme groet. Anneke |
|
| mima: | Vrijdag, september 04, 2015 16:41 |
| zooo triest. goed wergeven Artifex |
|
| windwhisper: | Vrijdag, september 04, 2015 10:05 |
| droef mooi arm kindje | |
| Aquarel: | Vrijdag, september 04, 2015 09:42 |
| Erg mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 04, 2015 00:43 |
| een hele mooie nog gauw even gelezen!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2015 | ||
| Thema's: | ||