Vluchteling
Vluchteling.....
Ik had pas nog een eigen land
Zelfs een eigen leven
Was gelukkig in mijn eigen droom
In een tijd dat de rest van de wereld me niet boeide
Nu heb ik pijn
Voel verdriet
Ben machteloos
En gil dit maakt me radeloos
Wie ik ben
Zoek mijn tranen
Zoek mijn ziel
Vind mijn hart
Het is donker in mijn leven
Wilt u mijn licht zijn
Nee ik zoek geen god
Die heb ik zelf wel
Ik zoek hulp
Voor vrouw en kinderen
De kans op een nieuw leven
Een recht op bestaan
Maar als vaak
Stuit ik op bureaucratie
Iets te vaak op gesloten ogen
Maar steeds vaker op gesloten grenzen
Men verwerpt
U verwijt
We worden beoordeeld
En vervloekt
Maar gaven niet veel hun leven
Toen voor uw vrijheid
Toen was u blij
Gezegend met een nieuw leven
Nu ben ik u……
Vraag om een kans
Mijn wereld is een hel
Mijn leven is verschroeid gelijk mijn aarde
Geef me uw hand
Deel uw paradijs
Slechts samen kan er een toekomst zijn
Open uw ogen
En tot die tijd
Zullen wij wachten
Wachten tot de wereld ons snapt
En tranen verworden tot zoete glimlach
Met vriendelijk groeten
Wij aan de keerzijde van het geluk
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, september 10, 2015 16:28 |
| Zo is het ook, velen die wanhopig zijn, en hun geluk zoeken. Treffend onder woorden gebracht. Liefs, Aquarel |
|
| windwhisper: | Donderdag, september 10, 2015 11:38 |
| even slikken een pracht en ook zo ontroerend Wim | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2015 | ||
| Thema's: | ||