Cupido
De dag dat Cupido
Zijn eigen hart doorschoot
Met niemand om hem heen
Die daar toevallig rondhing
En Cupido terstond
En tot over zijn oren
Hevig verlieft
Op zomaar niemand werd
En woorden als verlangen
Begeerte, behoefte, drang
Vochten om een duiding
Tot er gemis opstak
En Cupido verloren
Samen met niemand
Pas na veler jaren
Melancholie uitvond
Zijn eigen hart doorschoot
Met niemand om hem heen
Die daar toevallig rondhing
En Cupido terstond
En tot over zijn oren
Hevig verlieft
Op zomaar niemand werd
En woorden als verlangen
Begeerte, behoefte, drang
Vochten om een duiding
Tot er gemis opstak
En Cupido verloren
Samen met niemand
Pas na veler jaren
Melancholie uitvond
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 15, 2015 22:06 |
| Knap werk en leuk geschreven :) Liefs | |
| windwhisper: | Dinsdag, september 15, 2015 15:27 |
| ja die Cupido, heeft heel wat pijltjes afgeschoten, soms ook gemist amusant schrijven, ik kreeg er beeld plus een glimlach bij |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, september 15, 2015 09:01 |
| Bijzonder, mooi hoor! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 15, 2015 08:32 |
| apart schrijven heel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2015 | ||
| Thema's: | ||