Tewaterlating
Vannacht ben ik gedoopt
Genaamd en te water gelaten
Het koele zwart schonk mij
Een prettig warm onthaal
De kade aan mijn ene zijde
Aan de ander water
Dat rimpelend en klotsend wacht
Als papier op taal
Mijn eerste uitvaart brengt mij naar de haven van de ongereptheid
Laad mijn ruimen tot de nok
Met onbeschreven blad
Daarna vaar ik boeken vol
En de ruimen leeg
Zoekend naar de woorden
Van wat onbeschreven bleef
Genaamd en te water gelaten
Het koele zwart schonk mij
Een prettig warm onthaal
De kade aan mijn ene zijde
Aan de ander water
Dat rimpelend en klotsend wacht
Als papier op taal
Mijn eerste uitvaart brengt mij naar de haven van de ongereptheid
Laad mijn ruimen tot de nok
Met onbeschreven blad
Daarna vaar ik boeken vol
En de ruimen leeg
Zoekend naar de woorden
Van wat onbeschreven bleef
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zondag, september 27, 2015 13:08 |
| ja zo mooi, ik las en herlas en voel de diepte van emotie | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 27, 2015 12:41 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2015 | ||
| Thema's: | ||