hun meewarig kijken
nog vaak
voel ik de pijn
die nu vergeten heet
schrik als ik
de naam of het gezicht
niet passend weet
de juiste woorden
niet kan vinden in de
zinnen die ik zeggen wil
ze doen alsof zij
mij begrijpen maar ik
zie wel hun meewarig kijken
de onrust is
gebleven en weeft
onzekerheden in mijn leven
in de kamer waar ik woon
komt de nacht als droom
waar is de rest gebleven
wil melker
30/09/2015
Djolien: | Woensdag, september 30, 2015 16:22 |
Prachtig geschreven. Het raakt me. |
|
teun hoek: | Woensdag, september 30, 2015 12:33 |
er zijn zaken die ons blijven aankleven, we weten dat het onjuist is, doch..... h gr. Wil th |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, september 30, 2015 09:12 |
Misschien dat geloof en een hoop liefde een deel van die onrust kan wegnemen Wil, dat wens ik je van harte toe. Heftig dit schrijven . Een zonnige groet stuur ik je en mooie dag . Anneke |
|
windwhisper: | Woensdag, september 30, 2015 08:29 |
nou ik dacht precies wat Wijnand schreef, top of the bill Wil keigoed dus |
|
wijnand.: | Woensdag, september 30, 2015 06:24 |
sterk Wil één van je betere | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2015 | ||
Thema's: |