Door de ogen van Descartes
Best moeilijk
om zijn geest te laten rusten
deze vader van het rationalisme
zijn vondst de methodische twijfel
een steunpilaar
voor de autonomie
van de menselijke rede
hij maakt mijn denken actief
als hij zegt twijfel aan alles
totdat je iets overhoud
waaraan je nooit twijfelen kan
pas dan wordt duidelijk
dat jouw denken waarheid is
omdat je bent
om zijn geest te laten rusten
deze vader van het rationalisme
zijn vondst de methodische twijfel
een steunpilaar
voor de autonomie
van de menselijke rede
hij maakt mijn denken actief
als hij zegt twijfel aan alles
totdat je iets overhoud
waaraan je nooit twijfelen kan
pas dan wordt duidelijk
dat jouw denken waarheid is
omdat je bent
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 04, 2015 17:36 |
| mooi mooi | |
| Pbouwknegt : | Zondag, oktober 04, 2015 11:35 |
| Mooi gedicht. Moest meteen aan Spinoza denken. De rede. De rationaliteit. Het verstand. De kaders waarbinnen wij denken. Vind het altijd byzonder lastige materie binnen de irrationaliteit van het gevoel.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||