Mijn plekje
Ik had één plekje
En dat hebben ze van mij afgenomen
Ik zat daar altijd
Maar nu is daar niets dan asfalt
Is dat wat ze willen bereiken?
De hele wereld asfalteren tot er geen groen meer over is?
Dan sterf ik liever nu meteen
Want dan lig ik onder het asfalt
Op mijn eigen plekje
En daar blijf ik dan voorgoed
En dat hebben ze van mij afgenomen
Ik zat daar altijd
Maar nu is daar niets dan asfalt
Is dat wat ze willen bereiken?
De hele wereld asfalteren tot er geen groen meer over is?
Dan sterf ik liever nu meteen
Want dan lig ik onder het asfalt
Op mijn eigen plekje
En daar blijf ik dan voorgoed
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 13, 2015 13:41 |
| Herkenbaar voor velen vrees ik... Dat is wat Wim Sonnevelt zingt : we dachten er niet een dat het ooit voorbij zou gaan... Ik begrijp de kramp in je hart, die heimwee naar dat plekje. Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 13, 2015 09:51 |
| even een stapje naar links of rechts .....er is nog zoveel moois te zien. h gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Avy | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||