Wanneer ge door de mand valt komt er een andere persoon boven.
Ge stikt in u woorden, ge kunt de situatie niet meer ontlopen.
Ge reist rond andere mensen hun maskers kopen.
Hen maken naar een betere zelf vanuit u eigen ogen.
Maar zelf zit ge verstopt achter de scherven van u pijn.
Andere uit de weg duwen, hun identiteit stelen als medicijn.
Ge houd u zelf verborgen, uzelf kunt ge niet zijn.
Maar wake up meisje ge gaat over de lijn.
Denkt ge dat het oke is om andere neer te halen?
Ge gunt niemand geluk, ge pakt hun zonnenstralen.
Van de ogen die nu dood voor zich uit zitten staren.
Van de zielen die nu elke nacht naar hunzelf vragen.
Van hun fucked up gedachtes, die proberen plaats te maken.
Voor die nieuwe 'ik' die gij bent aan het ronddragen.