Een laatste houvast
Een laatste houvast
Wat als een geweldig leven begon
vruchtbaar en zichtbaar voldaan
Aan het eind blijft de lege cocon
tussen het bestaan en het gaan
De tijd tussen kruipen en vlinderen
in het mystieke transformeren
Die het verleden doet verminderen
en de toeschouwers kan bezeren
De vlucht naar elders is ingezet
begeleidende handen houden beet
Het is de liefde die nog redt
die het verbinden niet vergeet
Er volgt een laatste winterstorm
die de tastbaarheid doet scheiden
De dankbaarheid krijgt vorm
om een einde aan het lijden
De vleugels kiezen dan hun slag
met een werelds groot bereik
Losgelaten omdat het mag
op naar een hemelrijk
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, november 01, 2015 18:00 |
| tastbare stilte bij het lezen Trucker Klaas. Liefs | |
| Pbouwknegt : | Zondag, november 01, 2015 13:22 |
| Onder de indruk. | |
| teun hoek: | Zondag, november 01, 2015 13:05 |
| intense diepte Klaas, wie het dan ook betrekt in jouw omgeving,mogelijk jezelf. Sterkte. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2015 | ||
| Thema's: | ||