De Tover
Het is wel uit,
Het is niet over.
Het is wel over,
Maar niet voorbij.
Het was al aan,
Voordat het aan was.
En steeds ook uit,
Terwijl het aan.
Hoe ontvlechten wij bezielde zielen?
Hoe verwezen wij verslaafde lijven?
Door onze blikken niet te klikken,
Door ontkikken bovendien.
Als een muur in Koude Oorlog.
Scheiding zonder Wil.
Verstrengelde verlangens,
De ander als zijn spil.
Hoe verenen wij bezielde zielen?
Zonder in gevangenschap.
Een bevrijding zonder vrijen,
Wel bezieling geen gemeenschap.
Wel gemeenschap geen gevang.
Wel bezieling maar geen drang.
Het is uit noch is het over,
Noch is het voorbij.
Het is nog aan, het is de tover,
Tussen jou en mij.
Het is niet over.
Het is wel over,
Maar niet voorbij.
Het was al aan,
Voordat het aan was.
En steeds ook uit,
Terwijl het aan.
Hoe ontvlechten wij bezielde zielen?
Hoe verwezen wij verslaafde lijven?
Door onze blikken niet te klikken,
Door ontkikken bovendien.
Als een muur in Koude Oorlog.
Scheiding zonder Wil.
Verstrengelde verlangens,
De ander als zijn spil.
Hoe verenen wij bezielde zielen?
Zonder in gevangenschap.
Een bevrijding zonder vrijen,
Wel bezieling geen gemeenschap.
Wel gemeenschap geen gevang.
Wel bezieling maar geen drang.
Het is uit noch is het over,
Noch is het voorbij.
Het is nog aan, het is de tover,
Tussen jou en mij.
Over dit gedicht
| Auteur: Lex van de Vos | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2015 | ||
| Thema's: | ||