In talloze letters verstopt in woorden.
Kwam ik bij zinnen.
de betekenis van jou zijn voor mij boekdelen.
Mooi schrijverij misschien, want ik weet niet waar ik moet beginnen.
Maar boekdelen op zich..
Mijn al besteden tijd.
Eigenlijk onodig want je bent al het gedicht.
Nachten verstreken.
De dagen vergaan.
Onzekerheid wat jou doet steken.
En het dacht: Is dit een waan.
Alles wat ik al dan niet kon zeggen.
Mooi schrijverij misschien.
Maar de achterliggende diepgang,
Wat ik het liefst voor je wil leggen.
niet enkel en alleen.
Niet alleen voor en bij jou.
Maar ook omdat ik het eigenlijk wel verdien.
zo simpel en easy die woorden van dat ik van je hou.
Ja nu in mooi schrijverij misschien.
In talloze woorden, hier heb je mijn dwaze letters.
Ik ben weer bij zinnen.
Kijk verder dan mijn muur.
Achter de tranen achter mijn masker.
Kon ik maar simpeler met deze boodschap naar jou.
Deze liefdesverklaring beginnen.
Want mijn gezicht dit masker.
Mischien wel alleen bedrog.
voor de hele wereld gegeven.
niet alleen voor jou.
Maar deze kilheid.
Deze blik is eigenlijk niet echt zo koud.
Het is noch arrogantie.
Nee het zelfde als mooi schrijverij.
Maar toch al deze aandacht voor jou.
Misschien niet door snuiven of pep.
Maar omdat ik juist van je hou
