Overmorgen
Ik hoor
de storm
en weet
het zeker.
Nee, ik hoef niet
te wennen
aan jouw afwezigheid
nee, nee, nee.
Jou wil ik
gewoon dichtbij
tegen mijn ziel
en in mijn armen.
Is morgen al voorbij?
Want dan, ja dan
ben je weer
de hele dag
met mij, mijn zoon.
Overmorgen
ja dan schat
ik kan niet wachten.
Reacties op dit gedicht
| Mamke: | Donderdag, november 19, 2015 08:51 |
| Pffff, deze komt even binnen.... Heb namelijk geen contact met mijn zoon... | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2015 | ||
| Thema's: | ||