Stevende tuin
Stervende tuin
ik wil zo graag nog
bloemen uit mijn tuin
een vaasje goed gevuld
een kleurigheid voor ’t oog
enkel nog verwelkte bloemen
met fletse hangende kopjes
vrolijkheid die gestorven is
zich overgeeft aan de herfst
de tuin wordt slappe bedoening
laat bruine puntjes toe
de laatste insecten druipen af
soms geeft de zon een boost
ik blijf niet langer buiten
het uitzicht is te droevig
ik hoop op betere tijden
maar dat zal na de winter zijn
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2015 | ||
| Thema's: | ||