Een bezinnend kind
Een kind dat zich op zijn wereld bezint;
merk op hoe onbeschroomd en welgezind
het aan zijn nieuwe leven begint.
Hoe het omziet en met zijn handen zwaait;
zijn eerste woorden spreekt;
zijn plezier uitkraait.
Hoe het leeft zonder besef waar het zal zijn.
Het voelt zonder angst voor de pijn.
Zijn eerste fantasie op papier beschrijft.
Zijn wil te houden, opdat het bij hem blijft.
Hoe het wordt wat het wil zijn;
en zich spiegelt in een wereld van licht.
Het vormt zijn identiteit, en aan de plicht
geeft het een eigen gezicht.
Hoe het zich vindt in een samen zijn.
Het omziet en mist in pijn. Zijn denken
zal over die ander gaan; en geluk wil het
beleven in een gedeeld bestaan.
Want wanneer het zich realiseert verandert
te zijn; en het zich ontpopt heeft uit de
kinderlijke schijn, dan zal het weldra
volwassen zijn.
merk op hoe onbeschroomd en welgezind
het aan zijn nieuwe leven begint.
Hoe het omziet en met zijn handen zwaait;
zijn eerste woorden spreekt;
zijn plezier uitkraait.
Hoe het leeft zonder besef waar het zal zijn.
Het voelt zonder angst voor de pijn.
Zijn eerste fantasie op papier beschrijft.
Zijn wil te houden, opdat het bij hem blijft.
Hoe het wordt wat het wil zijn;
en zich spiegelt in een wereld van licht.
Het vormt zijn identiteit, en aan de plicht
geeft het een eigen gezicht.
Hoe het zich vindt in een samen zijn.
Het omziet en mist in pijn. Zijn denken
zal over die ander gaan; en geluk wil het
beleven in een gedeeld bestaan.
Want wanneer het zich realiseert verandert
te zijn; en het zich ontpopt heeft uit de
kinderlijke schijn, dan zal het weldra
volwassen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 11, 2015 16:27 |
| De weg van kind naar volwassenheid kent vaak veel zijpaden, het is gemakkelijker in een gedeeld bestaan liefdevol samen te gaan, dit besef is een volwassen gedachte. Weer bijzonder mooi verwoord Willem. Fijne avond wens ik je. Anneke |
|
| Mamke: | Vrijdag, december 11, 2015 11:45 |
| Authentiek blijven is zo lastig, maar zo nodig om bij jezelf te blijven, jezelf te mogen zijn... Oh konden we maar altijd dat onschuldige kind blijven... | |
| teun hoek: | Vrijdag, december 11, 2015 11:35 |
| kind zijn in een harmonisch gebied opent veel kansen. mooi. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2015 | ||
| Thema's: | ||