Residu van verloren uren
er hangen veertien sleutels aan een ring
ergens tussen lepels en spatels
voorbij een raam met groene luiken
waardoor 's ochtend een zon gloort
er kleven stukjes lente aan
de vogels die foerageren in het park
waar laatst nog een wandelaar
zijn houten been was kwijtgeraakt
er wonen vijftien mensen
in een huis met te weinig deuren
om de hoek van iedere straat
en altijd rond middernacht
er is een lied dat eeuwig speelt
op de achtergrond in een hoofd
dat kringelt als rook
door de kleinste kieren
er is een hart dat ooit is verloren
aan een man die het koesterde
een leven lang geleden
tussen twee tango's door
en ik was het
die het verloor
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2015 | ||
| Thema's: | ||