kinderhanden grabbelen in een doosje
dat eenmaal per jaar uit de kast wordt gehaald
krantenwikkels uit negentienzestig, vergeeld
met oud nieuws herbergen oude bekenden
een voor een pakt ze ze voorzichtig uit
alsof ze cadeautjes zijn
een ezel!
met twinkelogen laat ze hem zien
en zoekt dan zorgvuldig een plaatsje
in het houten stalletje, aangekleed
met stro, maar verder nog leeg
een herder!
dagen waarin iedereen er nog was
en alles zo vanzelfsprekend warm
schaapjes en kamelen vinden een plek
Jozef!
moeder lacht en versiert de boom
de stal begint al voller te worden
een engel hangt aan het dakje
hoe heten die wijzen ook alweer?
Maria is ook weer terecht
kindje Jezus!
later worden alle herinneringen
weer in de krantenwikkels gerold
het doosje gesloten tot volgend jaar
en daarmee de herinnering aan haar
Hillie: | Dinsdag, december 22, 2015 15:39 |
Zo mooi en ook zo herkenbaar. Eenieder met zijn eigen herinnering aan kerst. Maar dit gedicht maakte het weer even tastbaar. Dank je wel, het raakte echt heel diep. |
|
Looortje: | Dinsdag, december 22, 2015 08:02 |
Supermooi. Vooral door het einde komt het binnen. | |
Hans Winter: | Dinsdag, december 22, 2015 00:09 |
die kinderbekoring van kerst, dat tafereel onder de hoge boom tijdig tot leven laten komen, dat bracht het verhaal betracht te verstaan. ja, zo lezend weet ik het weer, groetje, hans |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 21, 2015 22:15 |
tjonge mooi!! | |