De dakloze
Vandaag denk ik extra aan jou
lopend door de kou
Mensen gaan voor jou aan de kant
als je zoekt naar warmte in een winkelpand
Misschien zit je in de bibliotheek
is het die dag van de week
Zit je zo de tijd te doden
of is dit misschien verboden
Of stook je soms een vuurtje
in jouw welbekende buurtje
Gaan jullie samen aan de drank
zittend op die versleten bank
Je maag rammelend van de trek
want aan eten teveel gebrek
Kijkend naar de kerkklokken
al tijd om iets naar binnen te schrokken
Op tijd bij de nachtopvang
wachtend op de gang
Je afvragend heb ik een bed
iemand die een bordje eten voor je neerzet
En dat zal zich iedere dag herhalen
je moet hier toch echt wel van balen
Je voelt je vast eenzaam en alleen
kijkt vast angstig om je heen
Ik gun je zo een ander leven
zou je al het geluk van de wereld willen geven
Een mooi huis en te eten, een bed om in te slapen
maar alleen jij kunt jezelf bij elkaar rapen
Hoop zo dat je op een dag voor me staat
dat het je dan welvarend gaat
Helemaal fris en gezond
dan is het cirkeltje weer rond
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Woensdag, januari 06, 2016 20:53 |
| Wat treurig, krijg er een brok van in mijn keel. Ik help het je hopen! Sterkte! greetzzz Pasje |
|
| Pbouwknegt : | Woensdag, januari 06, 2016 17:46 |
| Hartbrekend. Las ze al eerder van jouw hand. Hoop dat het schrijven een beetje licht brengt. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 06, 2016 15:45 |
| gieser in amsterdam zag ik ze ook weer en hier bij het station stookten ze een vuurtje zoals je schreef triest hoor |
|
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, januari 06, 2016 13:49 |
| Deze tijd leent zich zo weinig voor barmhartigheid, maar dat juist barmhartigheid op die smalle weg tot herstel van levens mogen leiden. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 06, 2016 11:44 |
| Dat doet me een paar keer slikken Mamke, wat moet jou dat verdriet doen. blijf hopen meisje want hoop doet leven. Ik wens jou sterkte en heel veel liefs. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 06, 2016 10:27 |
| verdriet om een kind die een weg bewandelt die je niet voor hem zou hebben uitgestippeld in gedachten ben je als ouder steeds bij hem vooral bij slechte weersomstandigheden moeilijk om los te laten goed beschreven Mamke h.gr. wr |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 06, 2016 09:38 |
| een verlangend kijken in een onbegrepen wereld. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||