mijn witte wonderland 2
in mijn witte wonderland
zie ik ze lachen de kinderen
ballen draaien van sneeuw
om elkaar mee te bekogelen
zie mannen en vrouwen
schaatsen op bevroren water
en een peuter achter een stoel
voorzichtig schuifelen
zie alom vrede
katten en muizen die elkaar bezoeken
en zag stenen drijven op water
al fantaserend door de donkere dagen
zo blijven de lichtjes schijnen
ook in de donkere dagen na kerst
en steek ik een kaarsje aan
voor nog wat extra licht
christa
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 15, 2016 16:58 |
| Want een mooi en vredig beeld schets je ons hier, Christa! Greetzzz Pasje |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 15, 2016 13:37 |
| je hebt weer de toon gezet van lichte winterpret! groeten van wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 15, 2016 10:45 |
| ja mooi beschreven maar voor mij hoeft de sneeuw en gladheid niet zo maar wel prachtig om te zien hoe anderen genieten |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 15, 2016 09:57 |
| Jullie genieten maar van die witte wereld, hier is het grauw en grijs, en we zorgen dan zelf maar voor lichtpuntjes zoals jij. Mooike dit. Fijne dag Christina. Anneke |
|
| windwhisper: | Vrijdag, januari 15, 2016 07:37 |
| ja een echt winters charme offensief bij jullie in het hoge noorden, heel mooi, inmiddels regent het hier, | |
