Samen eten
De merel at bij mij haar maal
verscholen onder de picknickbank
Wilde er alleen mee aan de haal
De ekster zat op de loer
zag de merel verdwijnen
met heel lekker voer
Toe ineens zat zij ernaast
dook onder die tafel
met hele grote haast
Maar merel besloot te delen
gemoedelijk zaten zij te eten
want er was genoeg voor velen
Ik keek naar dit tafereel
en dacht van vogels is veel te leren
wees lief voor elkaar en deel
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 22, 2016 06:33 |
| ja mooi | |
| Pascal Janssen: | Donderdag, januari 21, 2016 20:57 |
| Delen kan toch ooit zo fijn zijn... Greetzzz Pasje |
|
| windwhisper: | Donderdag, januari 21, 2016 12:35 |
| ja soms wil dat wellukken, maar vaak gaan de rovers er mee aan de haal | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, januari 21, 2016 11:29 |
| dat is wel een bijzonder tafereel...net zoals roofdieren soms vredig samenleven met hun 'prooi'...als de mens in dit opzicht verandert zullen misschien de roofdieren ook evolueren in herbivoren... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||