Stoornis
Vreselijk om erachter te komen,
niet iets waarmee je kan thuiskomen.
Vreselijk om samen te eten,
ik hoop dat ze het niet weten.
Vreselijk als iemand het zou weten,
dan begin ik wel een beetje te zweten.
Vreselijk om erover te praten,
of het te schreeuwen in de straten.
Vreselijk om stiekem dingen te doen,
toch doe ik het uit fatsoen.
Vreselijk om jezelf te bekijken,
niemand die naar je zal opkijken.
Vreselijk om het elke dag weer te moeten,
zonder smoes kom ik niet uit de voeten.
Vreselijk als mensen op je letten,
en je daarna voor het blok zetten.
niet iets waarmee je kan thuiskomen.
Vreselijk om samen te eten,
ik hoop dat ze het niet weten.
Vreselijk als iemand het zou weten,
dan begin ik wel een beetje te zweten.
Vreselijk om erover te praten,
of het te schreeuwen in de straten.
Vreselijk om stiekem dingen te doen,
toch doe ik het uit fatsoen.
Vreselijk om jezelf te bekijken,
niemand die naar je zal opkijken.
Vreselijk om het elke dag weer te moeten,
zonder smoes kom ik niet uit de voeten.
Vreselijk als mensen op je letten,
en je daarna voor het blok zetten.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 29, 2016 18:06 |
| Het zelf beseffen, is een begin. Sterkte en greetzzz Pasje |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 28, 2016 19:45 |
| helaas, alleen een andere invalshoek lost op. sterkte th. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Blackdragon1825717 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||