Zout
Wat lijkt het al weer lang geleden
dat ik op het warme strand
mijn tenen krulde in het zand
terwijl mijn ogen naar jou gleden.
Je bent bruin als een kastanje
en even gaaf ook is je huid
de zee maakt zijn vertrouwd geluid
we zijn ontbloot van alle franje.
Maar wie van onze Noordzee houdt
keert er elk seizoen steeds weer
om alle zorgen weg te spoelen.
Je lippen worden langzaam zout
en smaken daardoor zo naar meer
dat we alleen elkaar nog voelen.
dat ik op het warme strand
mijn tenen krulde in het zand
terwijl mijn ogen naar jou gleden.
Je bent bruin als een kastanje
en even gaaf ook is je huid
de zee maakt zijn vertrouwd geluid
we zijn ontbloot van alle franje.
Maar wie van onze Noordzee houdt
keert er elk seizoen steeds weer
om alle zorgen weg te spoelen.
Je lippen worden langzaam zout
en smaken daardoor zo naar meer
dat we alleen elkaar nog voelen.
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Maandag, maart 28, 2016 19:29 |
| Mooi | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, januari 30, 2016 18:55 |
| heel mooi | |
| Avr: | Zaterdag, januari 30, 2016 18:05 |
| Een mooi, graag gelezen liefdesgedicht! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lingua | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||