Wakkerend geweld
wakkerend geweld
ik zag
in de spiegel
van je ogen
het gladde
verdwijnen en
golfjes verschijnen
nog kreeg ik
de wind niet
pal van voren
maar in het
wakkerend geweld
werd storm geboren
wij deden water
in de krachtige wijn
hebben de golven bezworen
geen zee gaat ons
te hoog maar ruzie
kan ons niet meer bekoren
wil melker
08/02/2016
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, februari 09, 2016 17:52 |
| Nou ja, het weer goedmaken kan ook bekorend werken ;-) Greetzzz Pasje |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 08, 2016 15:59 |
| verstand komt met de jaren :-) ruzie bekoort niemand lijkt mij.. fijne dag Wil wr |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 08, 2016 11:16 |
| goed om te horen. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 08, 2016 09:10 |
| Dat de ruzie of onvertogen woorden met de huidige storm mogen verwaaien Wil, breng haar in bekoring bij een krachtig wijntje. Fijne dag wens ik je . Anneke |
|
| Mamke: | Maandag, februari 08, 2016 08:52 |
| Dat is heel krachtig als dat lukt! Er komt ook een stuk acceptatie bij kijken... Je laatste twee strofes, fantastisch!!! Ik lees je graag! | |
| windwhisper: | Maandag, februari 08, 2016 08:16 |
| nee wie zit er nu op een ruzie te wachten als de liefde kabbelend in jaren samen vloeit | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||