Winterkou
Toen de liefde ging
De deur half open liet
En winterkou naar binnen glipte
Vergezeld door eenzaamheid
Die dus puntje bij paaltje
Niet echt eenzaam bleek te zijn
Maar wel beleeft, het sloot de deur
De deur half open liet
En winterkou naar binnen glipte
Vergezeld door eenzaamheid
Die dus puntje bij paaltje
Niet echt eenzaam bleek te zijn
Maar wel beleeft, het sloot de deur
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, februari 09, 2016 22:38 |
| Mooi mooi. Een gedicht om heel aandachtig te lezen..en herlezen. Liefs | |
| windwhisper: | Dinsdag, februari 09, 2016 20:00 |
| aandoenlijk voelbaar onderhuids | |
| Mamke: | Dinsdag, februari 09, 2016 19:45 |
| Innerlijke kou, pijnlijk... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||