talen Venijn
talen Venijn
Ja hoor, het is weer zover!
Ach nee, is dat echt waar?
Zijn we alweer verder, één jaar?
Wat gehussel zonder en
Dan is de titel klip en klaar
Iets wat ik dit jaar niet ken
Maar wie weet, het volgend jaar
Een beetje met de woorden spelen
En zo met anderen gedachten delen
Over liefde, verdriet, hoop en vervelen
Over wat ons plots grijpt bij onze kelen
Over wat mij toch echt wel kan schelen
Iets wat innerlijke wonden helpt te helen
Waarmee je iemand virtueel kunt strelen
Dus dit jaar geen postzakken vol
Maar woorden om mezelf te uiten
Dat ik weer mijn lippen zal tuiten
En iemand in armen wil sluiten
Duiken we samen onder de wol?
Pasje 12-2-2016
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, februari 13, 2016 03:13 |
| Amusante woordspeling lijdt nooit tot verveling. Geeft aan het geheel meer kleur; lijdt het leven door een nieuwe deur. | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, februari 12, 2016 19:40 |
| jij verdient echt een vrolijke Valentijn hoor! |
|
| Stroejaro: | Vrijdag, februari 12, 2016 18:16 |
| Leuk geschreven! | |
| Avr: | Vrijdag, februari 12, 2016 17:58 |
| Gelukkig is men niet gebonden aan Valentijnsdag om iemand in de watten te leggen! Dus wie weet wat jou dit jaar nog te wachten staat! mvgroetjes Avr | |
| Mamke: | Vrijdag, februari 12, 2016 17:18 |
| Leuk! Doet me glimlachen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||