Luisterwijze
Wachters aan de deur van zwijgen
Goud omrand onuitgesproken
Ogen vullen in
Weet ik echt wat jij niet zegt?
Hoe de ruimte afstand verworden is
Tijd zich verdikt tot stroop
Wijsheid in sierlijke letters blauw
Ten spijt
Goud omrand onuitgesproken
Ogen vullen in
Weet ik echt wat jij niet zegt?
Hoe de ruimte afstand verworden is
Tijd zich verdikt tot stroop
Wijsheid in sierlijke letters blauw
Ten spijt
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juni 05, 2018 19:35 |
| Heel mooi geschreven. Ik heb een aantal keren herlezen. | |
| Pascal Janssen: | Zaterdag, februari 13, 2016 18:40 |
| Luisteren is meer dan horen alleen, het gaat vooral ook om aanvoelen en kijken. Lastig als je elkaar kwijtraakt. Greetzzz Pasje |
|
| Mamke: | Zaterdag, februari 13, 2016 18:29 |
| Tja, als iemand zwijgt, gaat de ander het zelf invullen... Kan best lastig zijn... | |
| Stroejaro: | Zaterdag, februari 13, 2016 18:07 |
| Bijzonder, graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||