Voorbije plek
De trein was nog uit de tijd van Agatha Christie
een grote zwarte taxi kostte er ons drie pond
we liepen in de stad van de witte huizen
tot hier waren we vandaag gekomen.
De avond viel als gruis om ons heen
iele palmbomen fluisterden langs de oceaan
chipzakjes waaiden over de verlaten pier
in de lounge was alles voor blinden aangepast
We droomden er van het zichtbare geluk
van de woorden in vele talen
ik zag er de oude brailleboeken staan
als enige zag ik het er allemaal.
De tuin der palmen is verdwenen
het personeel failliet verklaard
de zachte rookstoelen zijn vergaan
aan de zee waar alles voorbij gaat.
een grote zwarte taxi kostte er ons drie pond
we liepen in de stad van de witte huizen
tot hier waren we vandaag gekomen.
De avond viel als gruis om ons heen
iele palmbomen fluisterden langs de oceaan
chipzakjes waaiden over de verlaten pier
in de lounge was alles voor blinden aangepast
We droomden er van het zichtbare geluk
van de woorden in vele talen
ik zag er de oude brailleboeken staan
als enige zag ik het er allemaal.
De tuin der palmen is verdwenen
het personeel failliet verklaard
de zachte rookstoelen zijn vergaan
aan de zee waar alles voorbij gaat.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, februari 25, 2016 11:21 |
| Jammer, maar wel mooi, beeldend verwoord! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, februari 25, 2016 11:12 |
| jammer dat zoiets wordt opgedoekt...beantwoordde zeker niet meer aan de eisen van deze tijd mooi deze vergankelijkheid neergezet |
|
| teun hoek: | Donderdag, februari 25, 2016 10:46 |
| vergane glorie met goede herinneringen. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||