gedicht; De dwang achter volgt mij
Ik wil het wel uitschreeuwen
maar er komt geen geluid uit
Ik ben kapot en leeg vanbinnen
De dwang heeft mij in zijn macht
Hij laat mij telkens dwanggedachtens uitvoeren
Ik ben er moe van
In mijn hoofd is het een chaos
Alle emoties door elkaar
Ik wil weer leven
zonder de dwangneurosie.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Donderdag, februari 25, 2016 21:40 |
| Vermoeiend zo lijkt me... Sterkte! |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, februari 25, 2016 20:28 |
| lijkt me heel lastig en inderdaad erg vermoeiend misschien brengt therapie uitkomst h.gr. wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||